Situatie
De Stichting UtrechTrent organiseert de Jaarbeurs Utrecht Marathon. In 2011 heeft deze Stichting voor de categorie Mannen Senior (18 tot en met 34 jaar) een groot deel van het budget alleen beschikbaar gesteld voor het start- en prijzengeld voor twintig geselecteerde atleten. Deze atleten moesten een Nederlandse wedstrijdlicentie hebben en in Nederland wonen. Zij waren geselecteerd op grond van hun potentie om een marathon in minder dan 2:30 uur te lopen. De geselecteerde atleet die het hoogst eindigde binnen de geselecteerde groep van twintig krijgt €10.000 aan prijzengeld. De nummer twintig binnen de groep van de geselecteerde kandidaten krijgt €250,-. Dat geldt onafhankelijk van hun plaats in het totaal klassement van de marathon. Dus ook als deze atleten bijvoorbeeld niet bij de snelste vijf of tien atleten van de Marathon zouden behoren. Andere atleten, buiten de selectie van deze twintig atleten, kunnen deelnemen aan de marathon maar komen in aanmerking voor veel lager prijzengeld. De winnaar van de marathon kan maar maximaal €100,- aan prijzengeld winnen, de nummer twee €80,- . De Jaarbeurs Utrecht Marathon is gewonnen door een van de geselecteerde atleten, hij ontving aan prijzengeld €10.100. De tweede plaats werd ingenomen door een Keniaanse atleet, hij ontving €80 aan prijzengeld.
Oordeel
De Commissie oordeelt dat de Stichting UtrechTrent verboden onderscheid maakt op grond van ras en nationaliteit.
Toelichting
De Stichting heeft beargumenteerd dat zij graag de hardloopsport in Nederland wil bevorderen. Daarom heeft zij in samenwerking met de Nederlandse Atletiekunie, een stimuleringsprogramma opgezet. Dit bestond onder andere uit extra trainingen ter voorbereiding op de Jaarbeurs Utrecht Marathon. In deze marathon zouden de geselecteerde atleten het tegen elkaar opnemen in de ‘Dutch Battle’. Dit is het sluitstuk van het stimuleringsprogramma. De trainingen werden georganiseerd en betaald door de Atletiekunie, de Stichting stelde het prijzengeld aan de geselecteerde atleten ter beschikking. Op deze manier hoopt de Stichting nieuwe helden te creëren voor de hardloopsport in Nederland. Alhoewel de Commissie begrip heeft voor deze doelstelling, is de manier waarop dit gebeurt onderscheidmakend. De Stichting hanteert onder meer het criterium woonplaats voor de selectie. Hierdoor worden met name atleten met een andere afkomst en/of nationaliteit dan de Nederlandse benadeeld. De meesten van hen zijn immers op grond van dit criterium uitgesloten van het hogere prijzengeld. Door aan deze andere atleten een veel lager prijzengeld te bieden, wordt deelname aan deze marathon voor hen veel minder aantrekkelijk. Het deelnemen aan dergelijke (internationale) hardloopwedstrijden vormt voor veel topatleten een belangrijke bron van inkomsten. Voor een dergelijk onderscheid moet een organisatie zoals de Stichting UtrechTrent dus een goede reden (objectieve rechtvaardiging) hebben. De Commissie acht het verschil in prijzengeld tussen een geselecteerde atleet en alle overige atleten in deze categorie Mannen Senior niet proportioneel, het verschil is te groot. Gelet op het belang van atleten om een hoog bedrag aan prijzengeld te winnen en de grote groep die de Stichting van dat hoge bedrag aan prijzengeld uitsluit, concludeert de Commissie daarom dat het onderscheid dat de Stichting maakt, verboden is.
De uitspraak staat HIER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten